رایانش با عملکرد بالا را می‌توان زیربنای توانایی محاسباتی و تمدن پیشرفته بشر امروز دانست. مختصرا ، رایانش با عملکرد بالا در باطن خود بهره گیری از تعداد بسیاری پردازشگر در کنار یکدیگر برای انجام عملیات‌های پیچیده بدون تولید خطا و با صرفه اقتصادی در مدت زمانی قابل قبول است. از این فناوری در شتابدهی به شبیه سازی‌ها و محاسبات علمی و تحلیل مجموعه‌های بزرگ داده استفاده می‌شود. توانایی HPC در مدیریت و کار با این مجموعه‌های بزرگ و همچنین الگوریتم‌های پیچیده، این فناوری را به محرک اصلی بشر برای دست و پنجه نرم کردن با چالش‌های علمی پیش رو با بهره گیری از نبوغ خود در نوآوری بدل کرده است.

مزایای بهره گیری ازفناوری HPC در مهندسی را می‌توان در افزایش سرعت و بازدهی اقتصادی تولید و بهره برداری، افزایش دقت و اطمینان، راهکارهای مقرون به صرفه در حل و رویارویی با مسائل مهندسی بسیار پیچیده دانست که تا امروز غیرقابل دسترس بوده‌اند.

المان‌های کلیدی شتابدهی هوش مصنوعی در مهندسی با استفاده از رایانش سریع را می‌توان متمرکز در سه حوزه پردازش موازی، زیرساخت مقیاس پذیر و الگوریتم‌های پیچیده حلگر دانست.